ПОЕЗІЯ У КОТРУЙ Є ВШИДКО: ЛЮБОВ ДО ВУТЧИЗНЫ, ІНТИМНА ЛІРИКА, НАРОДНЇ ФІҐЛІ, НАШІ ЗВЫКЫ, А МАЙ ГЛАВНОЄ – ПРОСТЫЙ РУСНАЦЬКЫЙ ЖИВОТ.
Зась им перечитав исю книжку, хōть читав им ї уже пару раз. Ни годен им ї выдокласти, а фурт, через якыйсь час, узьму та читаву воістину прикраснї стихы.
- Стихы – написанї днешным народным южномараморошськым говором карпаторусинськōй бисїды.
- Ися поезія – докыват ся мого сердця, вызыват ци сміх, ци радӯсть, ци иннакі емоції, в зависимости выд тематикы стиха.
- А тематика – туй дуже обширна, на всякый, ги кажут, “вкус”. Видко велику любōв автора до рӯдного русинського краю, бисїды тай културы. Тото дуже красно высвітлено у поезії.
- Май тепло тай нїжно – стилят тя рядкы за Тису, Буштино тай відик, и за вшидкый Южный Мараморош.
- Файно поданї – любōвнї чуства у інтимнӯй лірицї, а фіґлярнї стихы на тӯлько сут житєві, што пораз ся задумуву, ци знав дашто Иван Иванович за мене, ци мойих цімборӯв, та написав за ōто, бо сюжеты из реальностьов, што была, видят ся єднакі.
Видав, ни раз му казали:
“Тать Иване! Ты исе написав за мене!”.
У сьому и богатство фіґлярнōй поезії, бо ōна ся пише из народного житя.
Про русинські звыкы.
Читаво мож прочитати про русинські звыкы тай много раз ся описує образ дївкы-босорканї. А босоркань, за народными вірованями, было пару у каждōму селі, и мали свōї ознакы, за котрыми іх мож было упознати. Сесе и написав буштинськый поет.
Но май, видит ми ся, цінноє, золотоє и май важноє – ōто поезія за простый руснацькый живот. Є з єдного бōку тяжкый, бідованый, а из другого – веселый, радӯсный, спōкӯйный. Живот, якый вӯн є у каждого подкарпатського русина, из свойим банованьом, айбо и из серенчов.
Бинячовськый исе дуже файно рифмовано розписав, бо сам через усьо прӯйшов, сам усьо прожив.
Спомины за дїтōчі годы, талантованя, гостины – вшидко што траплят ся из каждым из нас.
Пüддержка тай настановы Бузаша.
Исю ми книжку загнав Иван Иванович ищи у 2016.роцї, тоды, кōй им лише зачинав поетичну путь.Тай ниґда шуга ни забуду пüддержку тай настановы Бузаша, за што му дуже дякуву! Бо у єден час його слова ми дуже помогли писати и ни лишати ся сього діла.
Честуємый Иван Бинячовськый, цімборе, пишіт и дале русинам на хосен, бо Ваш труд дуже нам треба. Внесли сте великый вклад у літературу, за што Вас уважаєме, айбо ни спирайте ся, идіт дале, бо так нас мало. Так мало тых, тко годен прославляти наш народ, рудну бисїду и звыкы.
Здōрōвля Вам, кріпости тай пōвно сил на многая и благая літа!
Вместе с вами, мы сделаем Русинский Мир лучше!
При копировании данного материала, либо использования в любом виде (печатном, аудио, видео) на своих ресурсах, просьба указывать источник https://rusinskiimir.ru/ и автора произведения Михаил Чикивдя, в иных случаях будем обращаться в соответствующие инстанции (админам соц.сетей, и Суд).Фото использованы из открытых источников интернет пространства.
Да! Все доступно и понятно