ЦЯТКА СВІТЛА Темно. Уключили світло, затих газовый котел. Єдно радує ми серце, што лишився в хыжи шпор. Трісконять дрыва у ньому, з пуд карікы світить огинь. Мерехтить у тінях плофон, світло удбиваться уд стін. Лампаш
Рубрика: Публикации
«Информация в данном разделе размещена строго в соответствии с п. 1, п. 5 ст. 15, п. 1 ст. 10, п.6 ст. 10 Федеральным законом от 27.07.2006 N 149-ФЗ (ред. от 09.03.2021) “Об информации, информационных технологиях и о защите информации”, транслируется исключительно в научно-просветительских и познавательных целях. Правообладатель настоящего сайта не несет ответственности за действия и высказывания третьих лиц, представленных в публикациях».
Русинская поэтесса Леся Адамова Стецович «За́морозок фест поціфрува́в, польові покру́вчикы у го́рах, мíнту бíлу на смерéкы си поклáв…»
За́морозок фест поціфрува́в Польові покру́вчикы у го́рах, Мíнту бíлу на смерéкы си поклáв – Зеленíли фáйно ище вчóра. Чаровны́м срібе́рным порошко́м Ма́точка-зима красно́ притря́сла, Ушыва́ла мíнту си сніжкóм, Обы бы́ла ца́рственна и кра́сна. Тишина́ жури́ла
Русинский поэт Володимир Рошко «Дя́ку ма́ву на пекни́цю, та гі бі́ка на тели́цю. Так ізі́сти ’ю корти́ть, вôнь пічу́нка ня боли́ть…»
ПЕКНИЦЯ Дя́ку ма́ву на пекни́цю, Та гі бі́ка на тели́цю. Так ізі́сти ’ю корти́ть, Вôнь пічу́нка ня боли́ть. Сли́на ця́пкать ми із ро́та, Бо пекни́ця – то добро́та. Чесно́к чу́ти, закуре́на, Смак боже́ственный, соле́на. Ву́схне,
Русинская поэтесса Леся Адамова Стецович «По оскóлках, по грáни, по лéду, через хáщі, корчýля і тúрня, измордóвана, дух перевéдеш…»
СЛІПА ЛЮБÔВ… (Из серії: жунські історії) По оскóлках, по грáни, по лéду, Через хáщі, корчýля і тúрня, Измордóвана, дух перевéдеш- Вже Звіздá в небі пéрша, вечüрня. Ты завмéраш на крáйи обрúва, Свіжі раны болять, кровотóчать-
Русинская поэтесса Леся Адамова Стецович «Бордóві зимýлькы осíнні, пахня́ча краса́ на столí… Мину́ты сесі фест безцíні…»
Бордóві зимýлькы осíнні – Пахня́ча краса́ на столí… Мину́ты сесі фест безцíнні, Кой до́ма сьме и у теплí. Кой у тишинí мы, гадка́ми, Йдеме лем за тыми , што на́с Вбнимáли префа́йно словáми – Дава́ли
Русинский поэт Михаил Василинец «Я люблю нашу бисіду, на котрів я говорю, ріднішої не є…»
Я люблю нашу бисіду Я люблю нашу бисіду, на котрів я говорю – ріднішої не є, і се з любим поспорю. Коли з кимись говорю, язик я не ламаву – по нашому я кажу, язик
Представляем вашему вниманию Бориса Епифанова «Во сне привиделся мне ангел. Не сразу понял отчего ко мне, я руку протянул ему…»
АНГЕЛ Во сне привиделся мне ангел. Не сразу понял отчего ко мне, я руку протянул ему, а он растаял в мглекромешной. Что приходил?… Сказать что хочешь?… Молчишь… Тогда послушай, что скажу: – Тебя запомнил я – свет
Русинский поэт Василь Кузан « Тече житя. Тече Боржава. Убертат ґолесо в млині. Давно вже коні не іржали…»
Тече житя. Тече Боржава. Убертат ґолесо в млині. Давно вже коні не іржали В помолоділому селі. Та й ґолесо – ото лиш памнять. Ниє давно уже млина… Вода губами мляво плямкат Так, ги бы хóтіла
Русинская поэтесса Леся Адамова Стецович «А Осінь поклони́ла ся пова́жно, вна попроща́ти ся красно́ сесь рук прийшла́…»
ОСІННЯ ЛЮБОВ А Осінь поклони́ла ся пова́жно, Вна попроща́ти ся красно́ сесь рук прийшла́, Ци лю́биме її, ци ньи́т – нева́жно, Для нас любо́в послідню вна найшла́. Єї цюлю́нкы затямля́ть ся вже навхте́ма! Вна їх
Русинский поэт Иван Бичок «Драницi в стрісі ся чорніют, х ыжа ізобрана у зруб, газди вже в новуй хыжи жиют…»
Драницi в стрісі ся чорніют Хыжа ізобрана у зруб Газди вже в новуй хыжи жиют А шовдарь в дым в старуй кладут Може бы вже давно розбили Стогудню стрiху із драниць А де бы шовдарі
