ЗА ВАСИЛЯ Любит мися до гостины, Най бы й ни плачена, Из олойом тай капустов, Ріпчина печена. Ще цибулька у оцтови, Вбы ся там томила, Ныні п’ю за цімбору, Перебач ми мила. Сливовиця про Здоровля,
Рубрика: Творчество Ивана Ивановича Бинячовского
Русинский поэт И. Бинячовский «Над Карпатськым нашым крайом, Звізда ясна сходит, дітвора од хыжи вд хыжи, з колядками ходит…»
Над Карпатськым нашым крайом, Звізда ясна сходит, Дітвора од хыжи вд хыжи, З колядками ходит. Всім довкола сповіщая, Радосну новину, Што Причиста Діва Мати, Родила дітину. У далекум Віфлеємі, В стайни де худоба, Пеленала дітинчатко,
Легенды Подкарпатской Руси с Иваном Бинячовским «Як умерлый чоловік до живої жоны ходив»
ЯК УМЕРЛЫЙ ЧОЛОВІК ДО ЖИВОЇ ЖОНЫ ХОДИВ Слава Исусу Христу — Слава Навікы Богу, вать… Дай Боже Доброй Днины — Дай Боже Здоровля честована чиляде! Як молитва до Господа «Отче Наш» Добрый сохташ од нашых
Русинский поэт И. Бинячовский «Коли’сь такі в нас зимы были, снігами пышныма габов, од студени ся вербы гнули…»
Коли’сь такі в нас зимы были, Снігами пышныма габов, Од студени ся вербы гнули, Тріщав мороз понад водов. Ныні зима дождями сыта, Де снігу є – а де й ниє, Господня муць видать сердита, Што
Русинский поэт И. Бинячовский «Стали коні коло мура, скочив з воза конюх Юра, замотав за стовп дяпловы…»
Стали коні коло мура, Скочив з воза конюх Юра, Замотав за стовп дяпловы, Тай подався до столовы. Раньньов теплов літньов днинов, Пахне свіжов сербанинов, Псы чатуют штось чекают, Попуд дверми ся валяют. Юрко нагле вуста
Русинский поэт И. Бинячовский «Все м розумів што ты якась ни вта, и ясно м відів вто євство гріхоты, май бурше было ревности и зла…»
Все м розумів што ты якась ни вта, И ясно м відів вто євство гріхоты, Май бурше было ревности и зла, И розум муй нажив субі хвороты. Як муг им лишинь – я ся ни
Русинский поэт И. Бинячовский «Быв им ныні ся пруйти, у відіцьку хащу, мало м было ни попав…»
Быв им ныні ся пруйти у відіцьку хащу, Мало м было ни попав дикунам у пащу. Гій бы дідо хащуник здавна мене знає, Й на грибниці без страхув путь ми направляє. Може дідо хащуник може
Русинский поэт И. Бинячовский «Мині вадаска тиха вдана, и ни бере ня в хащи страх, штимую сяк до днины з рана…»
ТИХА ВАДАСКА Мині вадаска тиха вдана, И ни бере ня в хащи страх, Штимую сяк до днины з рана, Пробічи по грибных містах. Кортит ня пораз в літню днину, В дубраві упити вина, Спечи на
Русинский поэт И. Бинячовский «Путьом узинькым, дулу штрекув, я ни ходив ужек сто году…»
Путьом узинькым, Дулу штрекув, Я ни ходив ужек сто году, Попри ріку гет ни далеко, Вегла пішачка до Заводу. Типирь сліда нам там ни найдеш, Мы инші убрали дорогы, Я все чекаю — Можек зайдеш?
Русинский поэт И. Бинячовский «Каждьый має за сякоє, в голові памнятку, сийсь дарабчик из дітвацтва…»
Каждьый має за сякоє, В голові памнятку, Сийсь дарабчик из дітвацтва, Быв про нас в порядку. Мы ся всягде пиловали, Вбы сьме были грубі, Лиш на танці ни пущав нас, Фивник што при клубі. Тямню
