Я люблю нашу бисіду, на котрів я говорю - ріднішої не є, і се з любим поспорю. Коли з кимись говорю, язик я не ламаву - по нашому я кажу, язик котрий я знаву. Не знаву як в Шотландії, не бувим іщи тамка - но я говорю так, як вчила мене мамка. Кось любить по мадярськи, говорить по руминськи - а я на нашів мові, говорю по русинськи. І абсолютно сим вообще я не ганьблюся - я люблю нашу бисіду, і дуже нив горжуся. Я розуміву всьо повірте і по вашому - но в Празі у метро я говорив по нашому. І докім є на сів землі, і докіть жити буду - язик русинський наш, я нигда не забуду!!! Автор: Михайло Василинец
Вместе с вами, мы сделаем Русинский Мир лучше!
При копировании данного материала, либо использования в любом виде (печатном, аудио, видео) на своих ресурсах, просьба указывать гиперссылку на источник https://rusinskiimir.ru/ и автора произведения: Михайло Василинец в иных случаях будем обращаться в соответствующие инстанции (админам соц.сетей, и Суд).Фото использованы из открытых источников интернет пространства.
