ПИСЬМО ДАЛЕКОМУ РУСИНУ Я уп'ю погарчик вина За тебе, далекый Русине, Черленого уп'ю, до дна За жону, доньку авадь сына... Далеко вд родної зимлі Судьба тя заверла далеко – На бузьковuм чорнuм крылі, Забрала, испрятала. Де ты? Карпаты ревуть за тобов Пречистов слезов Синевіра. У церкви, пуд старов горов, За тебе узвідує віра... Што чиниш в далекых краях, Як жиєш, ци тямиш, ош ко ты? И журиться небо в плаях, За тебе ся журять буркуты. Тебе туй нико не забыв. За тебе, далекый Русине. Вернися й возьми из собов Жону и доньку авадь сына. Мы уп'єме в'єдно вина За нашу маймилу землицю... Єдна вна на світі, єдна, Усяды: и туй, й за границьов! Автор: Роман Пищальник
Вместе с вами мы сделаем Русинский Мир лучше!
При копировании данного материала, либо использования в любом виде (печатном, аудио, видео) на своих ресурсах, просьба указывать гиперссылку на источник https://rusinskiimir.ru/, Роман Пищальник, в иных случаях будем обращаться в соответствующие инстанции (админам соц.сетей, и Суд).