ПОЛИВАНЯ На Великдень поливаня – Сохташа се триманя. Се руснацький звичай давный, Воскресіня Христа славный День, што го руснак сяткує. А іще ся мокрым чує. Поливаня! Радость! Сміх! Чий з водов урвався міх? Мокроє на вшытких цуря. Поливаня - та гі буря. Намочилися ще й ґаті, Головы всім кострубаті. В сухоє ся перебрати Не пілувуть, бо былляті Будуть они ще не раз. Ниська нитко бы не спас Од поливаня, од воды. Сято ярьньої природы З поливаньом сяткуєме І дубрі ся чуєме. Село мокроє квічить, Село в радости квілить. Бог нись теплу хвілю дав, Бы руснак ся не бояв, Мокрым ся захолодити. Буде сонце го сушити. Воскресіня - Христа сято, Довкул вшытко обыллято. На сесе ся гріх творити, Маєме ся веселити! ХРИСТОС ВОСКРЕС! ВОИСТИНУ ВОСКРЕС! Автор: Володимир Рошко
Вместе с вами, мы сделаем Русинский Мир лучше!
При копировании данного материала, либо использования в любом виде (печатном, аудио, видео) на своих ресурсах, просьба указывать источник https://rusinskiimir.ru/ и автора произведения Володимир Рошко в иных случаях будем обращаться в соответствующие инстанции (админам соц.сетей, и Суд).Фото использованы из открытых источников интернет пространства.
