Ой, Карпаты мої пышні, небеса, як море, Де миленькі бережочкы й широкоє поле. Там высока полонина, в косицях долина, Де сіденькі милі горы й мати моя мила. Де поточкы, де звоночкы, Чистенькі кырниці, Там співають горяночкы, файні молодиці. Там ліщина, як дівчина, одіта в пацьоркы, Ромашечка-гадалочка, біжить ярок з горы. Де смерекы и ялиці, густі комониці, Там вівчарі-леґіникы, дівкы-чарувниці. Там, де село моє Річка, голосна трембіта, А красота вся зобрана з ушиткого світа. Под колибов горить ватра и тихенько тліє, Як учую коломыйку, аж ми серце мліє. Полониночко сіденька, Старенькый Воловый, Там водичка келечинська и ліс смерековый. Коломыйка, коломыйка, а коломыєчка, За хыжыв ня соломянов все болить сердечко. Скрипить ясінь над берегом, над ріков склонився, И дождьиком як слезами у смутку обмывся. Наклонила моя хыжа голову низенько, Вже не світить у оконце сонічко тепленько. Річко, Тишко и Репинный, Келечин, Воловый, И Воловець, Шипот милый, й лісок смерековый. Автор: Анастасия Далида
Вместе с вами, мы сделаем Русинский Мир лучше!
При копировании данного материала, либо использования в любом виде (печатном, аудио, видео) на своих ресурсах, просьба указывать источник https://rusinskiimir.ru/ и автора произведения Анастасия Далида в иных случаях будем обращаться в соответствующие инстанции (админам соц.сетей, и Суд).Фото использованы из открытых источников интернет пространства.
